Sabtu, 15 Oktober 2011

My PUISI : KESOMBONGAN



Aku Tak Tahu Sehina Apa..?
Aku Dihadapan Matamu
Hingga Kau Rasa Pantas
Tuk Caci Hina Diriku Ini..
Seakan Kau Makhluk Tersempurna
Yang Pernah Diciptakan Tuhan..

Mungkin Aku Pernah Salah? Pasti.
Tapi Bukankah, Tak Ada Satupun
Yang Pernah Luput Dari Kesalahan
Sadarkah Kau Akan Semua Itu?
Maka Tak Pantaslah, Kau Tuk Sombong
Karna Kau Yang Juga Manusia Biasa

Benar Kata “Tuhan Maha Pemaaf”
Tapi Kenapa? Kau Yang Ciptaannya
Sanggup Bersikap Sombong..
Seakan Paling Bersih Dari Dosa..
Tak Mampukah Engkau Sedikit Saja!
Membuka Pintu Hatimu..
Berikanku Hanya Sebuah Kata Maaf 

Tidak ada komentar:

Posting Komentar